Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) nie określa metody numerowania księgi. Takie wytyczne nie zostały również określone w załączniku nr. 1 do rozporządzenia określającego szczegółowe objaśnienia w zakresie sposobu dokonywania zapisów w księdze.
Sposób numerowania podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest więc dowolny. Podatnicy mogą wybrać numerowanie PKPIR zarówno w sposób ciągły w obrębie roku jak i w sposób ciągły w obrębie jednego miesiąca. Istotne jedynie jest aby przyjęty sposób numeracji kontynuować przez cały rok podatkowy, a jej zmianę dokonywać wraz z nowym rokiem.
Take stanowisko zostało poparte nie dawno w wydanej przez Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu indywidualnej interpretacji prawa podatkowego dnia 05-08-2011 r., sygnatura : ILPB1/415-676/11-2/AG, w której stwierdzono, że:
Należy zauważyć, iż żadne przepisy podatkowe nie regulują jednakże szczegółowo sposobu numerowania dowodów księgowych zaewidencjonowanych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jedynie objaśnienia do podatkowej księgi, zawarte w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w ust. 2 wyjaśniają, że kolumna 1 księgi ?Lp.? przeznaczona jest do wpisywania kolejnego numeru zapisów do księgi i że tym samym numerem należy oznaczyć dowód stanowiący podstawę dokonania zapisu.
W praktyce każdy podatnik ustala własny system numerowania w podatkowej księdze. Istotne jest jednak to, aby pozycje były numerowane po kolei i aby numery te nie powtarzały się, tzn. nie może istnieć więcej niż jedna pozycja oznaczona tym samym numerem.
Treść interpretacji dostępna jest w bazie MF dostępnej pod adresem http://sip.mf.gov.pl